Zuiderzee Marathon 2010: Podiumplaats, nieuw PR en revanche!
- Door Pieter op 28-11-10 om 12:22
- Categorie: Marathons Nationaal • Wedstrijd Verslagen •
- (23) Reacties
Urk/Zwolle - In twee maanden en één dag drie marathons lopen is best veel. Drie keer een nieuwe PR lopen is eigenlijk best bijzonder. En dat ik nog even revanche haal op mijn uitvalbeurt vorig jaar tijdens de Zuiderzee Marathon dat voelt best goed!
Nog één marathon stond er voor dit jaar op de planning. Of eigenlijk was hij er een beetje bij geschoven omdat het de laatste keer was dat de Zuiderzee Marathon georganiseerd ging worden. Na tien edities valt het doek voor deze bijzondere loop van Urk naar Zwolle die gedeeltelijk door het Unesco Werelderfgoed Schokland loopt. En na mijn uitvalbeurt vorig jaar wou ik dat nog een keer recht zetten, dus kon dat alleen gister nog!
Gerjanna had aangeboden mee te fietsen en daar was ik erg blij mee. ’s Ochtends om 8 uur staat ze voor de deur en na een kop koffie vertrekken we met een fiets achter op de auto naar Zwolle. Het is koud en om negen uur begint het ook nog eens te sneeuwen in Zwolle. Als we in de bus naar Urk zitten blijft het sneeuwen. Vorig jaar regen, nu sneeuw. Maar net als vorig jaar is het droog als we de bus uitstappen en om precies elf uur starten we.
Toch nog gespannen kopje voor de start
Een grote groep bekenden had ik al gezien. Kees had grote plannen en wou rap van start gaan. Wetende dat ook hij voorzien was van fietsbegeleiding van Daniel. Claudia loopt altijd goed en liep het eerste gedeelte van de marathon met Richard mee. Tot mijn grote verbazing was ook Rinus net als vorig jaar van de partij samen met Mo. Na de start loop ik de eerste meters mee met Rencapy (Juriaan) die in het hoofd heeft tussen 4:20 en 4:30 te lopen. Dat idee heb ik ook, maar hij start te hard en ik laat hem gaan. Hij komt alleen te lopen, ik in een groepje van ongeveer acht man/vrouw.
We lopen de eerste kilometers en na ongeveer vier kilometer sluit Gerjanna aan met de fiets. Ik geef mijn jasje af en loop alleen nog in capri (homobroek noemt Claudia dat), thermoshirt en en loopshirt daar overheen. Korte mouwen dus, bij temperaturen rond het vriespunt. Maar met dit tempo was het warm genoeg.
Lopen langs het Ketelmeer
De groep waar ik mee liep blijft vrij compact bij elkaar, maar tot mijn korte frustratie neemt vrijwel niemand de kop. Ik loop dan ook bijna de hele tijd vooraan en ondanks een kort woordje van mij daar over reageert niemand. Ik ben dan ook blij dat ik na Schokland, wat prachtig wit was door het beetje sneeuw dat gevallen was, vrijwel alleen kom te lopen. Daardoor mag Gerjanna ook naast mij blijven fietsen zonder dat de mensen langs het parcours gelijk beginnen te schreeuwen dat ze ACHTER de groep moet blijven fietsen.
Het tempo blijft de eerste helft van de marathon schommelen zo rond de 4:20 per kilometer. Ik voel me prima en kom halverwege door in 1:33:30. Het parcours, wat dus van Urk naar Zwolle loopt, is eigenlijk één hele lange rechte weg, waar je soms wel anderhalve kilometer vooruit kan kijken. Omdat het zo open is, is het soms bikkelen tegen de wind die er amper staat. Stel je voor dat je dit windkracht vier of hoger moet doen, zoals vorig jaar!
Met Gerjanna naast mij kan ik iedere drankpost overslaan. Iedere vijf kilometer krijg ik trouw een gelletje, water en soms sportdrank om bij te drinken. Twee korte plaspauzes (precies twee keer 30 seconde) voorkomen niet dat ik na 35 kilometer weet dat ik op PR koers lig. Op dat moment heb ik het wel zwaar. Ik geef Gerjanna al na 30 kilometer aan dat het klaar is met praten, ik moet me even concentreren. Groot voordeel daarbij is wel dat ze technisch wel blijft ondersteunen. “Armen ontspannen, denk aan je ademhaling, rug recht.” Het is slechts een fractie van de gegeven adviesen die je op zo’n moment weer even op scherp zetten.
Sprint verliezen onder toeziend oog van steun en toeverlaat Gerjanna
Veertig kilometer passeer ik na een twee uur en 57 minuten. Nog één pittige brug op, dan afdalen richting atletiekbaan. Ik ben er bijna, mijn wraak voor de uitval van vorig jaar is compleet. Ik ben terug en ik pak hem bij z’n ba…. Ja, daar dus. Achter me is nog een ‘fanatieke’ loper die kilometers lang achter me loopt en de laatste 500 meter de sprint er op zet en me passeert op de finish. Tsja…
Maar ik kom na 3:11:11 over de finish! Ik finish daarmee niet alleen de laatste editie van deze bijzonder marathon, maar ben daarmee ook nog eens derde in mijn leeftijdscategorie en 14e overall! Best tevreden geef ik een dikke knuffel aan mijn fijne begeleidster van vandaag en pak daarna een warme douche.
Finish! Kleed en dan snel knuffel halen bij mijn begeleidster van vandaag!
Na afloop, als de laatste loopster nog binnen moet komen, vertrekken we naar het huis van Kees waar net als vorig jaar nog even nagepraat wordt en waar zijn familie ons hartelijk welkom heet met soep en broodjes. Heerlijk!
Het was geslaagd, ik loop opnieuw een PR, met bijna 3 minuten verbetering en ik heb een super leuke dag gehad. Op twitter volgen heel, heel veel reacties waarvoor hierbij ook mijn hartelijke dank. De meest gemaakte reactie daarbij is de 3 uur grens. Natuurlijk, dat is het doel! Ooit……..
Maar nu, genieten. Het marathonjaar zit erop. Nog wat kleine loopjes, maar geen uitschieters meer. Wat een geweldig avontuur!
Toch weer een flink groepje bloggers/twitteraars aanwezig! Dus…GROEPSFOTO!
Foto’s van de Zuiderzee Marathon, gemaakt door Raymond vind je hier. Foto’s van mij zullen later vandaag volgen in mijn Gallery.